2. VIZIJA, MISIJA I CILJEVI PROJEKTA*
Bilo jednom krštenje Isusa Hrista na reci Jordanu u Svetoj zemlji
Palestini od strane Sv. Jovana Preteče kada je Bog sa nebesa rekao:
"ovo je moj sin jedini", a sv. Duh ih nadletaše u vidu goluba. To je
bilo Bogojavljenje - Epifanija i od tada počinje Hrišćanstvo.
Na ostrvu Patmosu Sv. Jovan Bogoslov imao je viđenje - Otkrovenje o
kraju starog i početku novog sveta (novog neba i nove zemlje). U tom
Otkrovenju - Apokalipsi, poslednjem poglavlju Novog Zaveta, pre dolaska
Nebeskog Jerusalima (glava 11) najavljuje se Drugi dolazak Hristov-Parusija (glava 19).
Čitava istorija Hrišćanstva, čiji smo i mi učesnici, dešava se između te
dve pojave - čina, između Bogojavljenja - Epifanije i drugog dolaska Hristovog - Parusije.
Sv Jovanu Preteči odsečena je glava, telo mu je spaljivano, desna ruka i glava
selile su se iz mesta u mesto od neverničkog pogroma (od 1932 desna ruka Sv.
Jovana Krstitelja nalazi se u Srbiji , a od 1941 u Crnoj Gori, danas se ona
čuva u Cetinjskom manastiru na Cetinju). Hristos je počinio čuda, razapet je
na krstu, trećeg dana po pogrebenju je vaskrsao, a 12 njegovih apostola su
propovedali njegovo učenje i širili Hrišćanstvo po čitavoj vaseljeni.
Crkve koje su oni i njihovi sledbenici utemeljili od tada do danas dogmatski
su se razišle, prvo kroz arijanstvo i razne jeresi, zatim u sukobu dva Rima
(Rima i Konstantinopolja) kroz šizmu 1054 godine, tj. podelom na katolike i
pravoslavce, zatim od XV veka odvajanjem protestanata, kalvinista, baptista
i drugih pa sve do danas osnivanjem brojnih hrišćanskih sekti.
Taj raskol, dalje cepanje i usitnjavanje Hrišćanstva u II milenijumu kao i
stalna borba tri Rima (Vatikana, Konstantinopolja i Moskve) za primat iscrpilo
je Hrišćanstvo i Hrišćane kroz krstaške i međusobne ratove (uništenjem gradova,
tvrđava, mostova, prirodnih i kulturnih dobara, kroz pogrome, vartolomejske
noći, konkviste i genocide nad ljudima, ženama i decom u ime Hrista i to
naročito u XX veku, kroz I i II Svetski rat kao i kroz bombardovanje Srbije
1999 godine od strane 9 "hrišćanskih" država, članica NATO pakta).
Šta još treba da se desi među Hrišćanima da bi prestali da se spore, mrze,
ubijaju i bore za primat ko je bliži Hristosu, tj. Bogu? Treba li nam planetarni
atomski sukob, u Apokalipsi prorokovani Armagedon? Ko je to željan uništenja
čovečanstva a želi da se predstavi Hrišćaninom?
Ako međusobni sukobi i istrebljenja ne prestanu, Hrišćani i Hrišćanstvo će
nestati sa zemljinog šara mnogo pre Drugog dolaska Hristovog.
Može li ikad doći do ujedinjenja svih hrišćanskih crkava i Hrišćana?
Dosadašnji hrišćanski globalizmi kroz papski ekumenizam unijaćenja ili
protestantski ekumenizam svejednakosti nisu uspevali da donesu željene plodove
mira, dobrotoljublja i hrišćanske ljubavi.
Mišljenje autora je da do ujedinjenja hrišćanskog sveta može doći tek
posle susretanja i pomirenja tri glavna hrišćanska centra (Vatikana, Moskve
i Konstantinopolja), ali i drugih hrišćanskih centara, uz zadržavanje i
poštovanje dogmatskih i kulturnih razlika, i upravo takvo hrišćansko pomirenje
kroz bratsko pomirenje crkava, naroda, monarha i viteških redova predlaže se i
nudi u ovom projektu.
*
Projekat je zaštićen kod Zavoda za intelektualnu svojinu Srbije i Crne Gore 2003 godine.
